مسعود راستین؛ حسین افخمی؛ رضا صابری
چکیده
روابط عمومی به دلیل ابعاد علمی و عملی خود، نیازمند ارتقا و توسعه مداوم است که میتواند شایستگیهای فارغالتحصیلان را بهبود بخشد. این پژوهش به بررسی چهار جنبه کلیدی آموزش روابط عمومی مهارت، دانش، کارآموزی و بهروز رسانی در ایران پرداخته است. تحقیق با استفاده از پیمایش و پرسشنامه انجام شده و جامعه آماری شامل کارشناسان روابط عمومی ...
بیشتر
روابط عمومی به دلیل ابعاد علمی و عملی خود، نیازمند ارتقا و توسعه مداوم است که میتواند شایستگیهای فارغالتحصیلان را بهبود بخشد. این پژوهش به بررسی چهار جنبه کلیدی آموزش روابط عمومی مهارت، دانش، کارآموزی و بهروز رسانی در ایران پرداخته است. تحقیق با استفاده از پیمایش و پرسشنامه انجام شده و جامعه آماری شامل کارشناسان روابط عمومی در سازمانهای دولتی و غیردولتی با بیش از 100 نفر کارمند در تهران، از جمله مدیران و کارشناسان فارغالتحصیل این رشته، بود. برای انتخاب نمونهها، از روش نمونهگیری چندمرحلهای استفاده شده است. نتایج تحقیق نشان میدهد که کارآموزی با میانگین 3.76 به عنوان مهمترین روش آموزشی شناخته شده است. پس از آن، آموزش دانش تخصصی با میانگین 3.71 و آموزش مهارتها با میانگین 3.69 قرار دارند، در حالی که بهروزرسانی دانش و مهارتها با میانگین 3.43 در رتبه آخر است. این یافتهها تأکید میکند که ترکیب آموزشهای عملی و نظری اهمیت زیادی دارد. روابط عمومی به عنوان یک حرفه پویا، نیازمند متخصصانی با دانش گسترده در زمینههای ارتباطات، مدیریت، فناوری و تفکر استراتژیک است. مدلهای کارآموزی مبتنی بر صنعت، بیشترین تطابق را با نیازهای واقعی این حرفه دارند. همچنین، برای بهروزرسانی، متخصصان باید از روشهای متنوعی مانند رسانههای تخصصی، کلاسهای آموزشی و همایشها استفاده کنند تا با چالشهای پیچیده و متغیر این حرفه مقابله کنند.