مریم رجبیان ده زیره؛ حمید رضا مقامی؛ صلاح اسمعیلی گوجار؛ سکینه شریفاتی
چکیده
هدف از پژوهش حاضر بررسی تأثیر واقعیت افزوده آموزشی بر یادگیری مادام‌العمر و عملکرد یادگیری دانش‌آموزان است. روش پژوهش از نوع شبه آزمایشی با طرح پیش‌آزمون- پس‌آزمون با گروه کنترل می‌باشد. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه دانش‌آموزان دوم دبیرستان شهر تهران در سال تحصیلی 97-96 می‌باشند که 60 نفر از آن‌ها (30 نفر گروه آزمایش) و (30 نفر گروه کنترل) ...
بیشتر
هدف از پژوهش حاضر بررسی تأثیر واقعیت افزوده آموزشی بر یادگیری مادام‌العمر و عملکرد یادگیری دانش‌آموزان است. روش پژوهش از نوع شبه آزمایشی با طرح پیش‌آزمون- پس‌آزمون با گروه کنترل می‌باشد. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه دانش‌آموزان دوم دبیرستان شهر تهران در سال تحصیلی 97-96 می‌باشند که 60 نفر از آن‌ها (30 نفر گروه آزمایش) و (30 نفر گروه کنترل) با روش نمونه‌گیری خوشه‌ای انتخاب شدند. گروه آزمایش با استفاده از واقعیت افزوده و گروه کنترل به روش سنتی در شش جلسه یک‌ساعته آموزش دیدند. پیش‌آزمون –پس‌آزمون دو گروه با استفاده از پرسشنامه اجرا شد. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه یادگیری مادام‌العمر وتزل (2010) و عملکرد یادگیری مهدی پور (1393) بودند. یافته‌های پژوهش نشان داد در متغیر عملکرد یادگیری و متغیر یادگیری مادام‌العمر تفاوت معنی‌داری بین دو گروه آزمایش و کنترل وجود داشت (P<0.001). در مؤلفه‌های یادگیری مادام‌العمر (باورهای مرتبط با یادگیری و انگیزش، مهارت جست‌وجوی اطلاعات، توجه به صلاحیت‌های فردی) تفاوت معنی‌داری بین دو گروه آزمایش و کنترل وجود داشت (P<0.001). به‌طور کلی نتایج نشان داد استفاده از واقعیت افزوده آموزشی بر یادگیری مادام‌العمر و عملکرد یادگیری دانش آموزان و همچنین مؤلفه‌های یادگیری مادام‌العمر تأثیر دارد و باعث افزایش یادگیری مادام‌العمر و بهبود عملکرد یادگیری در دانش آموزان می‌شود. پیشنهاد می‌شود که از واقعیت افزوده آموزشی در آموزش دروس مختلف و پایه های مختلف استفاده شود.
