حسین شهسواری؛ محسن روشنیان رامین؛ ذبیح الله اللهی
چکیده
هدف از پژوهش حاضر مقایسه اثربخشی آموزش حضوری، مجازی و تلفیقی در انگیزش پیشرفت و رضایت تحصیلی دانش‌آموزان هنرستانی بود. روش پژوهش توصیفی و از نوع علی مقایسه ای بود و جامعه آماری شامل کلیه دانش‌آموزان دختر و پسر هنرستان‌های شهر ایرانشهر به تعداد 2200 نفر بود. از بین این دانش‌آموزان 400 نفر به روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب شد. برای گردآوری ...
بیشتر
هدف از پژوهش حاضر مقایسه اثربخشی آموزش حضوری، مجازی و تلفیقی در انگیزش پیشرفت و رضایت تحصیلی دانش‌آموزان هنرستانی بود. روش پژوهش توصیفی و از نوع علی مقایسه ای بود و جامعه آماری شامل کلیه دانش‌آموزان دختر و پسر هنرستان‌های شهر ایرانشهر به تعداد 2200 نفر بود. از بین این دانش‌آموزان 400 نفر به روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب شد. برای گردآوری دادهها از آزمون انگیزش پیشرفت هرمنس(1977) و پرسشنامه رضایت از تحصیل شیخ الاسلامی و احمدی(1390) استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده ها با آزمون تحلیل واریانس یک راهه و چندمتغیری انجام شد. نتایج نشان داد بین انگیزش پیشرفت و رضایت تحصیلی دانش‌آموزان هنرستانی شهر ایرانشهر در آموزشهای مجازی، حضوری و تلفیقی تفاوت معنی داری وجود دارد؛ این تفاوت به گونه ای بود که میانگین نمرات انگیزش پیشرفت و رضایت تحصیلی برای دانش‌آموزان با آموزش تلفیقی به طور معناداری بیشتر از میانگین نمرات دو گروه مجازی و حضوری بود. با توجه به یافتهها میتوان نتیجه گرفت که آموزش تلفیقی میتواند برای هنرستانها گزینه بهتری باشد.
سید رسول عمادی؛ الهه نیک‌روش؛ میر دوست خاشی
چکیده
پژوهش حاضر با هدف شناسایی تأثیر بهره‌گیری از سیستم چندرسانه‌ای پادکست آموزشی بر انگیزش پیشرفت و یادگیری درس قرآن دانش‌آموزان پسر پایه چهارم ابتدایی شهرستان میاندرود انجام پذیرفت. این پژوهش با توجه به ماهیت آن به‌صورت نیمه آزمایشی در یک محدوده معین زمانی با طرح پیش‌آزمون و پس‌آزمون اجرا شده است. با توجه به نیمه آزمایشی بودن تحقیق، ...
بیشتر
پژوهش حاضر با هدف شناسایی تأثیر بهره‌گیری از سیستم چندرسانه‌ای پادکست آموزشی بر انگیزش پیشرفت و یادگیری درس قرآن دانش‌آموزان پسر پایه چهارم ابتدایی شهرستان میاندرود انجام پذیرفت. این پژوهش با توجه به ماهیت آن به‌صورت نیمه آزمایشی در یک محدوده معین زمانی با طرح پیش‌آزمون و پس‌آزمون اجرا شده است. با توجه به نیمه آزمایشی بودن تحقیق، 30 نفر از دانش‌آموزان پسر پایه چهارم ابتدایی، بهطور تصادفی ساده انتخاب شدند. دانش‌آموزان مذکور به‌صورت تصادفی در دو گروه 15 نفره جای گرفتند. قبل از شروع تدریس از هر دو گروه پیش‌آزمون به عمل آمد. سپس یک گروه به شیوه سنتی و گروه دیگر به شیوه چندرسانه‌ای پادکست در درس قرآن آموزش دیدند. بعد از اتمام دوره پس‌آزمون صورت گرفت. در هر دو مرحلهی پیش‌آزمون و پس‌آزمون از مقیاس انگیزش هارتر و آزمون محقق ساخته استفاده گردید. تجزیهوتحلیل دادهها در دو بخش توصیفی و استنباطی انجام شد. یافتههای پژوهش نشان داد، بهره‌گیری از سیستم چندرسانه‌ای پادکست آموزشی بر انگیزش پیشرفت در درس قرآن دانش‌آموزان پسر پایه چهارم ابتدایی تأثیر معنیدار ندارد؛ اما بهطور معناداری در میزان یادگیری دانش‌آموزان مؤثر بوده است.
