دانشگاه علامه طباطبائی
فناوری های آموزشی در یادگیری
2476-4256
2981-2119
3
11
2017
05
22
تاثیر سه روش تدریس آزمایشگاه مجازی، آزمایشگاه واقعی و روش سنتی بر انگیزش تحصیلی
1
16
FA
هانیه
مستور
گروه آموزش پزشکی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران
haniye.mastour@gmail.com
محمد رضا
نیلی
0000-0002-6882-2671
دانشیار تکنولوژی آموزشی، دانشگاه علامه طباطبائی،تهران، ایران
nili1339@gmail.com
مریم
مقدسین
استادیار گروه روانشناسی بالینی، ، دانشگاه خوارزمی، تهران، ایران
mmoghadasin65@gmail.com
10.22054/jti.2020.3214.1068
هدف پژوهش حاضر بررسی تأثیر برگزاری آزمایشگاه مجازی، آزمایشگاه واقعی و آموزش به روش سنتی (سخنرانی) بر انگیزش تحصیلی دانشآموزان در درس فیزیک و آزمایشگاه بود. نمونه پژوهش از میان دانشآموزان دختر رشته ریاضی و فیزیک سال سوم مقطع دبیرستان انتخاب و محتوای درسی الکتریسیته در نظر گرفته شده است. نمونه موردنظر از طریق نمونهگیری تصادفی انتخاب و شامل 45 نفر بودند که در قالب سه گروه موردبررسی قرار گرفتند. طرح پژوهش حاضر از نوع نیمه آزمایشی بود. ابزار گردآوری اطلاعات پرسشنامه SMQ بوده است. نتایج بهدستآمده از تحلیل نشان داد که بین سه گروه در مؤلفههای انگیزش تفاوت معناداری وجود دارد و میانگین اغلب مؤلفههای انگیزش در گروه آزمایشگاه مجازی بیشتر از دو گروه آزمایشگاه واقعی و آموزش به روش سنتی است.
انگیزش,آزمایشگاه مجازی,آزمایشگاه واقعی,شبیهسازی کامپیوتری
https://jti.atu.ac.ir/article_10686.html
https://jti.atu.ac.ir/article_10686_77320028f452c0bbfd8186161ff6614c.pdf
دانشگاه علامه طباطبائی
فناوری های آموزشی در یادگیری
2476-4256
2981-2119
3
11
2017
05
22
تأثیر چندرسانهای آموزشی بر یادگیری خودراهبر دانشآموزان کمتوان ذهنی آموزشپذیر
17
38
FA
اسماعیل
اصلانی
دانشجو دکتری تکنولوژی آموزشی، دانشگاه علامه طباطبایی، تهران، ایران
aslanii1989@gmail.com
اسماعیل
زارعی زوارکی
0000-0003-3584-4118
دانشیار گروه تکنولوژی آموزشی، دانشگاه علامه طباطبائی، تهران، ایران
ezaraii@yahoo.com
10.22054/jti.2020.11385.1143
پژوهش حاضر، با هدف بررسی تأثیر آموزش چندرسانهای بر رشد مهارتهای یادگیری خودراهبر دانشآموزان کمتوان ذهنی آموزشپذیر پایه اول دبیرستان شهر تهران، صورت پذیرفته است. روش پژوهش از نوع شبه آزمایشی و جامعه آماری، شامل کلیه دانشآموزان کمتوان ذهنی آموزش پذیر در مقطع اول دبیرستان شهر تهران بود که با استفاده از روش نمونهگیری خوشهای چندمرحلهای 12 نفر از دانشآموزان انتخاب و بهصورت تصادفی در گروه کنترل و آزمایش قرار گرفتند. ابزار جمعآوری دادهها، پرسشنامه یادگیری خودراهبر فیشر و همکاران بود. پس از اجرای پیشآزمون بر روی هر دو گروه، متغیر مستقل (آموزش بهوسیله چندرسانهای) طی شش جلسه بر روی گروه آزمایش اجرا گردید و گروه کنترل نیز بهدوراز متغیر مستقل قرار گرفت. پس از اتمام آموزش از هر دو گروه پسآزمون به عمل آمد. نتایج این پژوهش نشان داد که گروه آزمایش در مؤلفه رغبت برای یادگیری و خود مدیریتی پیشرفت معنیداری را نسبت به گروه کنترل داشتند؛ اما در مؤلفه خودکنترلی بین گروه آزمایش و کنترل تفاوت معنیداری مشاهده نشد.
چندرسانهای آموزشی,دانش آموزان کم توان ذهنی آموزش پذیر,یادگیری خودراهبر
https://jti.atu.ac.ir/article_10687.html
https://jti.atu.ac.ir/article_10687_e36b5d84b1d0256a058d19ac022d6ef0.pdf
دانشگاه علامه طباطبائی
فناوری های آموزشی در یادگیری
2476-4256
2981-2119
3
11
2017
05
22
نقش آموزش مبتنی بر نمایش عروسکی بر کاهش مشکل جسمانی,رابطه ای و واکنشی کلامی- پیشفعالی کودکان پرخاشگر
39
57
FA
فرامرز
ملکیان
0000-0002-7431-0090
استادیار گروه تکنولوژی آموزشی، دانشگاه آزاداسلامی کرمانشاه، کرمانشاه، ایران
faramarz.malekian45@yahoo.com
مژگان
خزایی
کارشناسی ارشد تکنولوژی آموزشی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد کرمانشاه، کرمانشاه، ایران
mojgankhazai730@gmail.com
10.22054/jti.2020.22323.1213
این پژوهش با هدف بررسی نقش آموزش مبتنی بر نمایش عروسکی بر کاهش مشکلات جسمانی، رابطهای و واکنشی کلامی- پیشفعالی کودکان پرخاشگر انجام گرفت. روش انجام کار شبه تجربی در قالب طرح پیشآزمون- پسآزمون با گروه کنترل 12 پسر 5 تا 6 ساله که در سال تحصیلی 95 به مرکز مشاوره آموزشوپرورش کرمانشاه ارجاع داده شده بودند و در پسآزمون پرسشنامه پرخاشگری شهیم (1385) نمره یک انحراف معیار بالاتر از میانگین کسب کرده بودند، بهطور تصادفی در دو گروه جایگزین شدند. گروه آزمایش به مدت 8 جلسه تحت تأثیر متغیر مستقل روش آموزش مبتنی بر نمایش عروسکی قرار گرفت و گروه کنترل هیچ مداخلهای دریافت نکرد. پس از پایان مداخله از هر دو گروه آزمون به عمل آمد تا تأثیر متغیر مستقل بر متغیر وابسته پرخاشگری مشخص شود. دادهها با استفاده از روش تحلیل کوواریانس برای اندازهگیریهای مکرر مورد تحلیل قرار گرفت. بر اساس یافتههای پژوهش معلمان و والدین گزارش کردند که روش آموزشی مبتنی بر نمایش عروسکی نشانههای پرخاشگری جسمانی، رابطهای و واکنشی کلامی – پیشفعال را در کودکان کاهش میدهد. بدین ترتیب میتوان گفت نتایج بهدستآمده، قابلیت کاربرد شیوه آموزشی نمایش عروسکی و ساختار آن را در کاهش مشکلات جسمانی، رابطهای و واکنشی کلامی- پیشفعالی کودکان پرخاشگر نشان میدهد.
پرخاشگری جسمانی,پرخاشگری رابطهای,پرخاشگری واکنشی کلامی – پیش فعالی,نمایش عروسکی
https://jti.atu.ac.ir/article_10688.html
https://jti.atu.ac.ir/article_10688_6c4ce944fba1db6276cbe7488ee27180.pdf
دانشگاه علامه طباطبائی
فناوری های آموزشی در یادگیری
2476-4256
2981-2119
3
11
2017
05
22
بررسی اثرگذاری تکنیک درون متنی رئوس مطلب بر درک متون تخصصی و نقش پیش بینی کنندگی هوش کلامی و فضایی
59
77
FA
شعله
مرادی باوی
کارشناسی ارشد رشته ی آموزش زبان انگلیسی ، دانشگاه شهید باهنر کرمان، کرمان، ایران
sholeh.flam@gmail.com
شیما
قهاری
دانشیار رشته ی آموزش زبان انگلیسی ، دانشگاه شهید باهنر کرمان، کرمان، ایران
ghahary@uk.ac.ir
زهرا
خزاعی راوری
استادیار رشته ادبیات انگلیسی ، دانشگاه شهید باهنر کرمان، کرمان، ایران
10.22054/jti.2020.35066.1250
متون تخصصی به متونی اطلاق میشود که در آنها مفاهیم انتزاعی در قالب ایدههای جدید مطرح، دستهبندی، مقایسه و تحلیل میشوند که همین امر موجب پیچیدگی درک این متون در مقایسه با سایر آثار میگردد. یکی از استراتژیهای مؤثر بر طبقهبندی اطلاعات در حین مطالعه سازمان دهنده شناختی نام دارد. در مطالعهی پیش رو یکی از انواع سازمان دهندههای شناختی، تحت عنوان روش رئوس مطلب و شیوه متن-محور با هدف تعیین اثرگذاری هر یک بر درک متون تخصصی در زبان دوم مورد مقایسه قرار گرفتند. در هدفی دیگر، هوش فضایی و هوش کلامی بهعنوان عامل پیشبینی کننده میانجی مطالعه شدند. هفتادویک زبانآموز در سه کلاس در دانشگاه شهید باهنر کرمان و دانشگاه شیراز با روش نمونهگیری در دسترس و یکجا انتخاب و هر کلاس بهصورت تصادفی و یکسان به دو گروه متن-محور و استراتژی-محور تقسیم شد. ابزار پژوهش مشتمل بر آزمون تعیین سطح، متن تخصصی با موضوعیت اختلالات خواب سیستماتیک، بسته آموزشی رئوس مطلب، آزمون چهارگزینهای درک مطلب و آزمونهای سنجش هوش فضایی و هوش کلامی بود. نتایج به شرح زیر است: 1) روش رئوس مطلب در مقایسه با متن-محور بهطور معناداری از اثرگذاری بیشتری در درک مطلب برخوردار بود، 2) هوش دیداری بهعنوان عامل پیشبینی کننده درک مطلب در روش رئوس مطلب شناخته شد و 3) هوش کلامی عملکرد هیچیک از دو گروه را پیشبینی نکرد.
روش رئوس مطلب,فرضیه جستجوی کارآمد,متون تخصصی-علمی,نظریه دیداری دوبعدی,هوش کلامی و فضایی
https://jti.atu.ac.ir/article_10689.html
https://jti.atu.ac.ir/article_10689_77a0d21cb345fd7f11dc61f7f2c54229.pdf
دانشگاه علامه طباطبائی
فناوری های آموزشی در یادگیری
2476-4256
2981-2119
3
11
2017
05
22
تاثیر کانون توجه درونی و توجه بیرونی در قالب تمرین متغیر در یادگیری پرتاب آزاد بسکتبال
79
98
FA
مهین
عقدائی
استادیار گروه رفتار حرکتی، دانشگاه شهید بهشتی ،تهران، ایران
dr_aghdaei@yahoo.com
علیرضا
فارسی
دانشیار گروه رفتارحرکتی، دانشگاه شهیدبهشتی، تهران، ایران
a_farsi@sbu.ac.ir
الهه
عرباله فیروزجاه
کارشناس ارشد گروه رفتار حرکتی، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران
elahearabollahfiroozjah@yahoo.com
10.22054/jti.2020.44230.1278
هدف پژوهش حاضر مطالعه تأثیر کانون توجه درونی و بیرونی در قالب تمرین متغیر بر یادگیری پرتاب آزاد بسکتبال بود. در این مطالعه نیمه تجربی، بهمنظور دستیابی به اهداف پژوهش، تعداد 32 نفر از دانشجویان دختر ساکن خوابگاه دانشگاه شهید بهشتی (با دامنه سنی 18 تا 24) که مشغول به تحصیل بودند، انتخاب شدند. بر اساس نتایج پیشآزمون افراد بهطور تصادفی به چهار گروه 8 نفره با توجه درونی در قالب تمرین متغیر، توجه بیرونی در قالب تمرین متغیر، تمرین متغیر و تمرین ثابت تقسیم شدند. در مرحله اکتساب که 3 جلسه در هفته بود، در هر جلسه 4 بلوک 12 کوششی را تکمیل کردند. در مرحله یادداری و انتقال شرکتکنندهها در هر مرحله 10 کوشش را اجرا کردند. برای تحلیل دادههای مربوطه در مرحله اکتساب از آنوای مرکب (گروه) 4 * (نوبت آزمون)3 استفاده شد و برای مرحله انتقال و یادداری از تحلیل واریانس یکسویه استفاده شد. نتایج نشان داد که بین کانون توجه درونی و بیرونی در قالب تمرین در مرحله اکتساب پرتاب آزاد بسکتبال تفاوت معنیداری وجود نداشت. در مرحله یادداری بین گروه کانون توجه بیرونی – تمرین متغیر و گروه تمرین متغیر بدون دستورالعمل توجه تفاوت معناداری پیدا شد که این تفاوت به نفع گروه تمرین متغیر بدون دستورالعمل توجه بود (014/0p=). در مرحله انتقال تفاوت معناداری بین چهار گروه تمرینی یافت نشد؛ بنابراین میتوان چنین نتیجه گرفت که یادگیری پرتاب آزاد بسکتبال بیشتر متأثر از نوع تمرین است تا کانون توجه و در شرایط بدون دستورالعمل توجه یادگیری بهتری صورت گرفت.
تمرین ثابت,تمرین متغیر,کانون توجه بیرونی,کانون توجه درونی
https://jti.atu.ac.ir/article_10690.html
https://jti.atu.ac.ir/article_10690_d07818ea9daf6057dd4308123ec3ea47.pdf
دانشگاه علامه طباطبائی
فناوری های آموزشی در یادگیری
2476-4256
2981-2119
3
11
2017
05
22
تاثیر بازی وارسازی (دیجیتال)، چندرسانه ای آموزشی و بازی آموزشی رو در رو بر یادگیری زبان انگلیسی پایه هفتم
79
98
FA
نسرین
محمدحسنی
0000-0001-6555-1354
استادیار گروه تکنولوژی آموزشی ، دانشگاه خوارزمی ، تهران، ایران
mohammadhasani_19@yahoo.com
رحیم
آقازاده
کارشناس ارشد گروه تکنولوژی آموزشی ، دانشگاه خوارزمی، تهران، ایران
rab.az@yahoo.com
10.22054/jti.2020.48100.1290
هدف پژوهش حاضر مقایسه تأثیر سه روش چندرسانهای آموزشی، بازی وارسازی آموزشی و بازی آموزشی (رودررو) بر یادگیری لغات زبان انگلیسی بود. روش این پژوهش از نوع آزمایشی با طرح پیشآزمون-پسآزمون بوده است. در این پژوهش برای آموزش چندرسانهای از نرمافزار پیشساخته Drops، برای بازیوارسازی از بازی ساختهشده با استفاده از نرمافزار استوری لاین و برای بازی آموزشی رودررو، از بازیهای طراحیشده با عناصر بازیوارسازی در بحث واژگان، معنی لغات و طی 7 جلسه آموزش استفاده شده است. جامعه آماری پژوهش، شامل کلیه دانشآموزان پایه هفتم شهرستان هریس (بخش خواجه) استان آذربایجان شرقی بود. نمونه آماری با استفاده از روش نمونهگیری در دسترس انتخابشده و شامل 45 نفر بودند که بهطور تصادفی در سه گروه 15 نفری گمارش شدند. ابزار پژوهش، آزمون محققساخته زبان انگلیسی بر اساس آزمونهای استاندارد بود که روایی آن توسط متخصصان تأیید شد و پایایی آن با استفاده از روش آلفای کرونباخ مقدار 81/. به دست آمد. برای تحلیل دادهها از آزمون تحلیل کوواریانس استفاده شد. نتایج پژوهش حاکی از آن بود که بین گروههای چندرسانهای، بازی وارسازی و بازی آموزشی رودررو در میزان یادگیری تفاوت معناداری وجود دارد. این برتری به نفع گروه بازی وارسازی و بازی آموزشی رودررو است.
آموزش زبان انگلیسی,بازیوارسازی,بازیهای آموزشی,چندرسانهایهای آموزشی,یادگیری
https://jti.atu.ac.ir/article_10691.html
https://jti.atu.ac.ir/article_10691_178aeaf2fb57dee699022fc252cc437f.pdf