فرامرز ملکیان؛ مژگان خزایی
چکیده
این پژوهش با هدف بررسی نقش آموزش مبتنی بر نمایش عروسکی بر کاهش مشکلات جسمانی، رابطهای و واکنشی کلامی- پیشفعالی کودکان پرخاشگر انجام گرفت. روش انجام کار شبه تجربی در قالب طرح پیشآزمون- پسآزمون با گروه کنترل 12 پسر 5 تا 6 ساله که در سال تحصیلی 95 به مرکز مشاوره آموزشوپرورش کرمانشاه ارجاع داده شده بودند و در پسآزمون پرسشنامه ...
بیشتر
این پژوهش با هدف بررسی نقش آموزش مبتنی بر نمایش عروسکی بر کاهش مشکلات جسمانی، رابطهای و واکنشی کلامی- پیشفعالی کودکان پرخاشگر انجام گرفت. روش انجام کار شبه تجربی در قالب طرح پیشآزمون- پسآزمون با گروه کنترل 12 پسر 5 تا 6 ساله که در سال تحصیلی 95 به مرکز مشاوره آموزشوپرورش کرمانشاه ارجاع داده شده بودند و در پسآزمون پرسشنامه پرخاشگری شهیم (1385) نمره یک انحراف معیار بالاتر از میانگین کسب کرده بودند، بهطور تصادفی در دو گروه جایگزین شدند. گروه آزمایش به مدت 8 جلسه تحت تأثیر متغیر مستقل روش آموزش مبتنی بر نمایش عروسکی قرار گرفت و گروه کنترل هیچ مداخلهای دریافت نکرد. پس از پایان مداخله از هر دو گروه آزمون به عمل آمد تا تأثیر متغیر مستقل بر متغیر وابسته پرخاشگری مشخص شود. دادهها با استفاده از روش تحلیل کوواریانس برای اندازهگیریهای مکرر مورد تحلیل قرار گرفت. بر اساس یافتههای پژوهش معلمان و والدین گزارش کردند که روش آموزشی مبتنی بر نمایش عروسکی نشانههای پرخاشگری جسمانی، رابطهای و واکنشی کلامی – پیشفعال را در کودکان کاهش میدهد. بدین ترتیب میتوان گفت نتایج بهدستآمده، قابلیت کاربرد شیوه آموزشی نمایش عروسکی و ساختار آن را در کاهش مشکلات جسمانی، رابطهای و واکنشی کلامی- پیشفعالی کودکان پرخاشگر نشان میدهد.