نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 استادیار گروه راهنمایی و مشاوره، دانشگاه بجنورد، بجنورد، ایران.

2 استادیار گروه علوم تربیتی، دانشگاه بجنورد، بجنورد، ایران.

چکیده

هدف پژوهش حاضر بررسی موانع هوشمندسازی تأثیر آموزش‏های مجازی بر توانمندسازی معلمان در زمینه استفاده از تجهیزات هوشمند در دوره ابتدایی بود. در این پژوهش از روش ترکیبی استفاده شد و در بخش کیفی با 14 نفر از معلمان دوره ابتدایی، کارشناسان و مدیران مصاحبه شد. یافته‏های کیفی نشان داد که موانع به‏کارگیری فاوا در ایران با دیگر نقاط جهان یکسان است. باورها و نگرش‏های نادرست، فقدان دانش و مهارت، فقدان یا کمبود تجهیزات و زیرساخت، کیفیت پایین دوره‏های آموزشی و مهارت‏آموزی، فقدان اعتمادبه‏نفس معلمان، فقدان پشتیبانی، فقدان بودجه و فقدان زمان ازجمله موانع بود. در بخش کمّی با استفاده از یافته‏های حاصل از مصاحبه‏ها، پرسش‏نامه‏ای با 58 گویه و 15 زیرمقیاس تدوین شد. روایی این پرسشنامه به تأیید متخصصان رسید و ضریب پایایی بخش‏های مختلف آن از 79 تا 92 به دست آمد. در انتخاب نمونه نسبت‏ جنسیت، منطقه روستایی و شهری و منطقه آموزشی لحاظ شد. تحلیل‏های کمّی نشان داد که اغلب معلمان در حد محدودی از تجهیزات هوشمند استفاده می‏کنند. ضمن آنکه بالاتر رفتن «میزان استفاده» به ارتقاء «کیفیت یاددهی-یادگیری» منجر نمی‏شود. یافته دیگر اینکه بین شرکت در «دوره‏های آموزشی» و «میزان استفاده» از تجهیزات هوشمند رابطه‏ای وجود ندارد؛ اما شرکت در «دوره‏های آموزشی» با مثبت بودن «باورها و نگرش‏های معلمان» نسبت به فاوا، افزایش «دانش و مهارت معلمان»، افزایش «انگیزه» و «کیفیت یاددهی-یادگیری» آن‏ها رابطه مثبت و معنادار دارد. آزمون رگرسیون نشان داد که مهم‏ترین و اصلی‏ترین مانع هوشمندسازی «کیفیت پایین دوره‏های آموزشی» ضمن خدمت (به‏ویژه مجازی) است. دوره‏های آموزشی مجازی اگرچه با برخی از متغیرها رابطه مثبت دارد اما به افزایش استفاده معلمان از تجهیزات هوشمند منجر نشده است. یافته کلیدی این پژوهش به زبان استعاری این است که ‏«اعجاز واقعی در دست موسی است نه در عصای موسی». کیفیت‏بخشی به فرایند یاددهی-یادگیری بیش از آنکه در گرو ابزارها و رسانه‏ها باشد در گرو دانش و مهارت معلم است؛ و این مهم حاصل نمی‏شود مگر از طریق کارگاه‏ها و دوره‏های آموزشی اثربخش؛ امری که تاکنون رخ نداده بود.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

The Effect of In-Service Virtual Training on Smart Equipment Use and Quality of Teaching-Learning Process among Elementary Teachers

نویسندگان [English]

  • hossein eskandari 1
  • mohamad vahdani 2

1 University of Bojnord

چکیده [English]

The purpose of the present study is to investigate the effect of virtual education on teachers' empowerment in the use of smart equipment in elementary school. In this study, a hybrid method was used. In the qualitative section, we interviewed 14 elementary teachers, experts, and administrators. In the quantitative part, a questionnaire with 22 items was developed based on the findings of the interviews. The validity of this questionnaire was confirmed by experts and its reliability coefficient was 79 to 92. Standards of G power were used to select sample size. Findings indicate that the use of smart equipment among elementary school teachers is limited. Another finding was the use of smart devices has a negative (nonsignificant) relationship with the quality of the teaching-learning process. Attending virtual training courses is not related to the amount of using smart equipment, while attending these courses has positive relationship with the knowledge and skills of teachers and the quality of the teaching-learning process. The final analysis, conducted with the help of qualitative findings, led the researcher to conclude that although virtual training courses lead to improved attitudes and knowledge of teachers, they do not actually lead to increased use of smart equipment and promotion of the teaching process. It is recommended that virtual and theoretical training be replaced by in-person and applied in-service training. At least, in-person training courses getting serious parallel to virtual training.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Virtual training
  • in-service courses
  • smartization
  • teaching-learning
  • elementary school
بی‏بی عشرت، زمانی، قصاب پور، بیتا و جبل عاملی، جلال. (1389). بررسی نقاط قوت، ضعف، فرصت‏ها و تهدیدهای فراروی مدارس هوشمند، فصلنامه نوآوری‏های آموزشی، 36(9)، 79-100.
تاجیک اسماعیلی، سمیه و اردکانیان، رضا. (1395). بررسی تأثیر میزان وابستگی به اینترنت بر مهارت‏های اجتماعی در دانش‏آموزان مدارس هوشمند و عادی. فصلنامه خانواده و پژوهش، 27، 7-25.
جلیلیان، سهیلا، عظیم پور، احسان، محمدی، شراره و محمدزاده، رضا. (1396). میزان برخورداری معلمان مدارس هوشمند از مهارت‏های موردنیاز تدریس با استفاده از فاوا. فصلنامه تدریس پژوهی، 5(1)، 107-125.
حکیم زاده، رضوان، ملکی پور، احمد، ملکی پور، موسی و قاسم پور، عرفانه. (1394). بررسی وضعیت دوره‏های مجازی آموزش ضمن خدمت فرهنگیان، مطالعه موردی، فرهنگیان منطقه دهلران. فصلنامه فن‏آوری اطلاعات و ارتباطات در علوم تربیتی، 5(4)، 35-50.
حیدری، مریم، وزیری، مژده و عدلی، فریبا. (1392). بررسی وضعیت مدارس هوشمند بر اساس استانداردها و مقایسه عملکرد تحصیلی و تفکر انتقادی دانش‏آموزان آن با مدارس عادی. فصلنامه فن‏آوری اطلاعات و ارتباطات در علوم تربیتی، 4(2)، 149-173.
زارعی زوارکی، اسماعیل و ملازادگان، علی. (1393). مقایسه میزان انگیزه دانش‏آموزان پایه پنجم ابتدایی مدارس هوشمند با مدارس عادی. نشریه فناوری آموزش، 8(3)، 205-214.
زندوانیان، احمد، علوی لنگرودی، سید کاظم و میررحیمی بیداخویدی، مهدیه سادات. (1396). ارزیابی جامع مدارس هوشمند دوره متوسطه اول شهر یزد با مدل SWOT. اندیشه‏های نوین تربیتی، 13(4)، 189-223.
سالاروندیان، سیما و حسینی خواه، علی. (1394). ارزیابی تخته هوشمند به‏عنوان نوآوری آموزشی بر اساس نظریه انتشار نوآوری اورت راجرز. دوفصلنامه نظریه و عمل در برنامه درسی، 3(6)، 71-100.
سراجی، فرهاد، سرمدی انصار، حسن و عسکری مطیع، علی‏اکبر. (1394). شناسایی موانع پیش روی توسعه مدارس هوشمند در شهر تهران. فصلنامه روان‏شناسی تربیتی، 11(35)، 159-180.
سند تحول بنیادین آموزش‏وپرورش. (1390). دبیرخانه شورای عالی انقلاب فرهنگی، وزارت آموزش‏وپرورش، شورای عالی آموزش‏وپرورش.
سوزان، شهباز، زمانی، بی‏بی عشرت و نصراصفهانی، احمدرضا. (1388). چگونگی کاربرد قوانین موجود و نگرش مدیران مدارس متوسطه شهر اصفهان درباره فاوا (فناوری اطلاعات و ارتباطات)، پردازش و مدیریت اطلاعات (علوم و فناوری اطلاعات)، 24(4)، 69-83.
شریفی، اصغر و اسلامیه، فاطمه. (1390). ارزیابی استانداردهای سواد اطلاعاتی دانشجویان و رابطه آن با گرایش به یادگیری الکترونیکی. فصلنامه فن‏آوری اطلاعات و ارتباطات در علوم تربیتی، 2(2)، 35-53.
شیرزاد کبریا، بهارک و سیدمحمدی، سید زینب. (1394). بررسی مؤلفه‏های مؤثر بر هوشمندسازی مدارس و ارائه مدل مفهومی مناسب. فصلنامه علمی-پژوهشی پژوهش در یادگیری آموزشگاهی و مجازی، 3(10)، 37-46.
عبدالوهابی، مرضیه، مهرعلی زاده، یداله و پارسا، عبداله. (1391). امکان‏سنجی استقرار مدارس هوشمند در دبیرستان‏های دخترانه شهر اهواز. فصلنامه نوآوری‏های آموزشی، 43(11)، 81-112.
محمدی، مهدی و اناری نژاد، عباس. (1390). بررسی تأثیر دانش نرم‏افزاری، میزان کاربرد شخصی و نگرش معلمان به اثربخشی فاوا در تدریس بر احساس اعتمادبه‏نفس آنان در کاربرد فاوا در تدریس. فصلنامه مطالعات برنامه درسی ایران، 6(21)، 101-122.
محمودی، جعفر، نالچیگر، سروش، ابراهیمی، سید بابک و صادقی مقدم، محمدرضا. (1387). بررسی چالش‏های توسعه مدارس هوشمند در کشور. فصلنامه نوآوری‏های آموزشی، ش27(7)، 61-78.
مرادی، محمود، خاتون دلیلیان، نرجس و خدابخشی، حمیده. (1394). شناسایی و ارزیابی عوامل مؤثر بر استقرار مدارس هوشمند در استان گیلان. فصلنامه رهیافتی نو در مدیریت آموزشی، 6(4)، 93-113.
مردانی، محمدرضا و مولایی، منیژه. (1394). بازمهندسی فرایند مدیریت در مدارس هوشمند ایران با تأکید بر نقش فناوری اطلاعات و ارتباطات. مدیریت فناوری اطلاعات، 7(4)، 950-931.
مهاجران، بهناز، قلعه‏ای، علیرضا و حمزه رباطی، مطهره. (1392). دلایل اصلی عدم شکل‏گیری صحیح مدارس هوشمند و ارائه راه‏کارهایی برای توسعه آن‏ها در استان مازندران، از دیدگاه مدیران و کارشناسان فناوری اطلاعات و ارتباطات. رسانه، 4(2)، 13-23.
مهرمحمدی، محمود. (1386). فناوری اطلاعات و ارتباطات و نسبت آن با آموزش‏وپرورش. فصلنامه تعلیم و تربیت، 89، 85-110.
References
Al Mofarreh, Y. I. (2016). Implementation of ICT policy in secondary schools in Saudi Arabia, A thesis for Doctor of philosophy from University of Wollongong.
Aslan, A., & Zhu, C. (2018). Starting teachers’ integration of ICT into their teaching practices in the lower secondary schools in Turkey. Educational Sciences: Theory & Practice18(1), 23-45. DOI: 10.12738/estp.2018.10431.
Chang, Y. H., Lu, T. Y., & Fang, R. J. (2007, April). An adaptive elearning system based on intelligent agents. In Proc. of the 6th WSEAS International Conference on Applied Computer Science (pp. 200-205).
Clark, R. E. (1983). Reconsidering the research on learning from media. Review of Educational Research, 53 (4), 445-459.
Ghavifekr, S., & Rosdy, W. A. W. (2015). Teaching and learning with technology: Effectiveness of ICT integration in school. International of research in education and science, 1(2), 175-191.
Hills, H., & Overton, L. (2010). Why do e-learning projects fail?. Towards Maturity, retriwed from: https://www.aoc.co.uk/sites/default /files/Why_Elearning_Projects_Fail.pdf.
Japhet E. L. & Usman A. T. (2018). Factors that influence teachers’ adoption and integration of ICT in teaching/learning process. Educational Media International, 55(4), 1-27.
Nguyen, T. (2015). The effectiveness of online learning: Beyond no significant difference and future horizons. MERLOT Journal of Online Learning and Teaching11(2), 309-319.
Nikolopoulou, K., & Gialamas, V. (2016). Barriers to ICT use in high schools: Greek teachers’ perceptions. Journal of Computers in Education3(1), 59-75. DOI: 10.1007/s40692-015-0052-z.
Plumb, M., & Kautz, K. (2016). Barriers to the integration of information technology within early childhood education and care organisations: A review of the literature. arXiv preprint arXiv:1606.00748.
Russel, T. L. (1999). No significant difference phenomenon (NSDP). Raleigh: North Carolina State University.
Salam, S., Zeng, J., Pathan, Z. H., Latif, Z., & Shaheen, A. (2018). Impediments to the Integration of ICT in Public Schools of Contemporary Societies: A Review of Literature. Journal of Information Processing Systems14(1), 252-269.
Siemens, G., & Tittenberger, P. (2009). Handbook of emerging technologies for learning. Canada: University of Manitoba.
Spiteri, M., & Rundgren, S. N. C. (2020). Literature review on the factors affecting primary teachers’ use of digital technology. Technology, Knowledge and Learning25(1), 115-128. http://doi./s10758-018-9376-x.