اسماعیل اصلانی؛ اسماعیل زارعی زوارکی
چکیده
پژوهش حاضر، با هدف بررسی تأثیر آموزش چندرسانهای بر رشد مهارتهای یادگیری خودراهبر دانشآموزان کمتوان ذهنی آموزشپذیر پایه اول دبیرستان شهر تهران، صورت پذیرفته است. روش پژوهش از نوع شبه آزمایشی و جامعه آماری، شامل کلیه دانشآموزان کمتوان ذهنی آموزش پذیر در مقطع اول دبیرستان شهر تهران بود که با استفاده از روش نمونهگیری ...
بیشتر
پژوهش حاضر، با هدف بررسی تأثیر آموزش چندرسانهای بر رشد مهارتهای یادگیری خودراهبر دانشآموزان کمتوان ذهنی آموزشپذیر پایه اول دبیرستان شهر تهران، صورت پذیرفته است. روش پژوهش از نوع شبه آزمایشی و جامعه آماری، شامل کلیه دانشآموزان کمتوان ذهنی آموزش پذیر در مقطع اول دبیرستان شهر تهران بود که با استفاده از روش نمونهگیری خوشهای چندمرحلهای 12 نفر از دانشآموزان انتخاب و بهصورت تصادفی در گروه کنترل و آزمایش قرار گرفتند. ابزار جمعآوری دادهها، پرسشنامه یادگیری خودراهبر فیشر و همکاران بود. پس از اجرای پیشآزمون بر روی هر دو گروه، متغیر مستقل (آموزش بهوسیله چندرسانهای) طی شش جلسه بر روی گروه آزمایش اجرا گردید و گروه کنترل نیز بهدوراز متغیر مستقل قرار گرفت. پس از اتمام آموزش از هر دو گروه پسآزمون به عمل آمد. نتایج این پژوهش نشان داد که گروه آزمایش در مؤلفه رغبت برای یادگیری و خود مدیریتی پیشرفت معنیداری را نسبت به گروه کنترل داشتند؛ اما در مؤلفه خودکنترلی بین گروه آزمایش و کنترل تفاوت معنیداری مشاهده نشد.