زهرا رشیدی زاده؛ یوسف مهدوی نسب؛ نسرین محمدحسنی؛ کیومرث تقی پور
چکیده
با توجه به همه گیری بیماری کویید-19 آموزش غیرحضوری برای مدتی جایگزین آموزش حضوری شد. با این حال دسترسی به آموزش آنلاین برای همه امکان پذیر نبود. در اینجا تلویزیون آموزشی در رفع این نابرابری ها نقش آفرینی کرد. از این رو هدف پژوهش حاضر ارزشیابی برنامه های تلویزیونی شبکه آموزش بوده تا مشخص کند که این برنامه ها از لحاظ طراحی آموزشی در چه ...
بیشتر
با توجه به همه گیری بیماری کویید-19 آموزش غیرحضوری برای مدتی جایگزین آموزش حضوری شد. با این حال دسترسی به آموزش آنلاین برای همه امکان پذیر نبود. در اینجا تلویزیون آموزشی در رفع این نابرابری ها نقش آفرینی کرد. از این رو هدف پژوهش حاضر ارزشیابی برنامه های تلویزیونی شبکه آموزش بوده تا مشخص کند که این برنامه ها از لحاظ طراحی آموزشی در چه وضعیتی قرار دارند. جامعه آماری پژوهش، برنامه های آموزشی شبکه آموزش تلویزیون برای پایه سوم ابتدایی در درس فارسی در نیم سال دوم 1399-1400 میباشد که شامل 16 ساعت است. در این پژوهش جامعه به صورت تمام شمار ارزشیابی شد. ابزار مورد استفاده چک لیست محقق ساخته می باشد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از تی تک نمونه ای استفاده شد و برای تعیین رتبهبندی میزان رعایت اصول طراحی آموزشی در برنامههای تلویزیونی شبکه آموزش در درس فارسی از آزمون فریدمن استفاده شد. نتایج به دست آمده عبارتند از: اصول طراحی آموزشی(مطلوب)، محتوا(مطلوب)، بعد فنی(مطلوب)، طرح تدریس(مطلوب). از بین مولفه های طرح تدریس، مولفه های جلب و حفظ توجه، بیان هدف، ارائه دیداری-شنیداری وتامل / تفکردر وضعیت متوسط و مولفه جمع بندی مطالب ارائه شده در وضعیت نامطلوب قرار داشتند. همچنین نتایج حاصل از رتبه بندی فریدمن نشان داد که بترتیب بعد فنی، بعد محتوا و بعد طرح تدریس در برنامههای تلویزیونی در درس فارسی بیشتر رعایت شدهاند. از بعد طرح تدریس، مولفه های جلب و حفظ توجه، بیان هدف، ارائه دیداری-شنیداری، تامل/تفکر و جمع بندی مطالب نیاز به توجه بیشتری داشتند.
کیومرث تقی پور؛ حسین دهقانزاده؛ داریوش نوروزی
چکیده
پژوهش حاضر به تبیین جایگاه مدل طراحی آموزش واقعگرا در میان رویکردهای عمده به طراحی آموزشی و چگونگی کاربرد آن در عمل پرداخته است. روش پژوهش در این مطالعه، روش تحلیل محتوای کیفی بهشیوه استقرایی بوده که با مطالعه منابع تخصصی مرتبط در حوزه آموزش واقعگرا، اطلاعات لازم جهت پاسخگویی به سوالات پژوهش فراهم گردید. یافتههای این پژوهش ...
بیشتر
پژوهش حاضر به تبیین جایگاه مدل طراحی آموزش واقعگرا در میان رویکردهای عمده به طراحی آموزشی و چگونگی کاربرد آن در عمل پرداخته است. روش پژوهش در این مطالعه، روش تحلیل محتوای کیفی بهشیوه استقرایی بوده که با مطالعه منابع تخصصی مرتبط در حوزه آموزش واقعگرا، اطلاعات لازم جهت پاسخگویی به سوالات پژوهش فراهم گردید. یافتههای این پژوهش حاکی از آن است که مدل طراحی آموزش واقعگرا به دلیل تاثیرپذیری از دیدگاههای یادگیری موقعیتی، استاد- شاگردی، و یادگیری مشارکتی؛ بخشی از اهداف سازندهگرایی در آموزش و پرورش را تحقق میبخشد و بنابراین، این مدل در دسته مدلهای طراحی آموزشی براساس رویکرد سازندهگرایی قرار میگیرد. آموزش واقعگرا علیرغم مشابهت با یادگیری مبتنی بر مساله؛ درنوع و نقش مساله، فرایند حل مساله، چگونگی جمعآوری داده و ابزارهای مورد استفاده با آن تفاوت دارد. این مدل؛ با تلفیق اصول یادگیری موقعیتی و زمینه کلان از طریق تکنولوژی ویدئوی تعاملی در محیط یادگیری مبتنی بر مساله، تفکر و تعقل یادگیرندگان را ارتقاء میدهد. با گنجاندن مسایل قیاسی و مسایل گسترشیافته در آموزش، یادگیرندگان را قادر میسازد که ضمن کشف مفاهیم اصلی درس به انتقال یادگیری نیز دست یابند. مدل طراحی آموزش واقعگرا با اتکا به اصول سازندهگرایانه که در این مطالعه معرفی میشود، میتواند راهنمای عمل مناسبی برای طراحان آموزشی و معلمان باشد.