نوع مقاله : مقاله پژوهشی
نویسندگان
1 کارشناسی ارشد تحقیقات آموزشی، واحد قاین، دانشگاه آزاد اسلامی، قاین، ایران.
2 استادیار گروه آموزش روانشناسی و مشاوره، دانشگاه فرهنگیان، صندوق پستی 889-14665، تهران، ایران.
چکیده
هدف: پژوهش حاضر باهدف مقایسه سرزندگی تحصیلی، خودناتوان سازی تحصیلی و فرسودگی تحصیلی دانش‌آموزان دوره ابتدایی در آموزش مجازی و حضوری انجام شد.
روش: پژوهش حاضر از نوع علی مقایسه‌ای بود. جامعه‌ی موردنظر پژوهش حاضر را کلیه دانش‌آموزان پایه ششم شهرستان بیرجند در سال تحصیلی 1401-1400 تشکیل داد. از این میان تعداد 150 نفر، برای هر متغیر 75 نفر از دانش‌آموزانی که آموزش حضوری را دریافت می‌کردند و 75 نفر از دانش‌آموزانی که در شبکه آموزشی شاد فعالیت‌های آموزشی را دنبال کردند به روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب شدند. ابزار پژوهش پرسشنامه‌های سرزندگی تحصیلی حسین چاری و دهقانی زاده (1391)، خودناتوان سازی تحصیلی میگلی (2000) و فرسودگی تحصیلی رستمی و همکاران (1390) بودند. از آزمون تی‌مستقل جهت تحلیل داده‌ها در نرم‌افزار SPSS-26 استفاده شد.
یافته‌ها: یافته‌های پژوهش حاکی از آن بود که سرزندگی تحصیلی در دانش آموزان با آموزش حضوری بیشتر بود؛ همچنین میانگین‌ها نشان داد خود ناتوان‌سازی تحصیلی در دانش آموزان با آموزش مجازی بیشتر بود و در تمامی مؤلفه‌های فرسودگی تحصیلی (خستگی عاطفی، شک و بدبینی و ناکارآمدی) نیز، میزان آن در دانش آموزان با دریافت آموزش مجازی نسبت به آموزش حضوری بیشتر بود (001/0>p).
نتیجه‌گیری: طبق یافته‌های پژوهش علی‌رغم مزایای روانی غیرقابل‌اجتناب آموزش مجازی، انجام پژوهش‌های گسترده و عمیق‌تر در حوزه مقایسه آموزش مجازی و حضوری ضروری به نظر می‌رسد.
کلیدواژه‌ها
عنوان مقاله [English]
Comparison of academic vitality, academic self-handicapping and academic burnout of students in virtual and face-to-face education
نویسندگان [English]
- Mozhgan Mehrdadian 1
- Farokhro Jalili 2
1 Master of Educational Psychology, Qaen Branch, Islamic Azad University, Qaen, Iran
2 Assistant Professor, Psychology Education and Counseling Department, Farhangian University, PO Box 889-14665, Tehran, Iran
چکیده [English]
Aim: The present study was conducted with the aim of comparing academic vitality, academic self-handicapping and academic burnout of primary school students in virtual and face-to-face education.
Methods: The current research was of comparative causal type. The target society of the current research was formed by all the sixth-grade students of Birjand city in the academic year of 1400-1401. Among these 150 people, for each variable, 75 of the students who received face-to-face training and 75 of the students who followed the educational activities in the Shad educational network were selected by available sampling method. The research tools were Hossein Chari and Dehghanizadeh's academic vitality questionnaires (2013), Midgly's academic self-handicapping (2000) and Rostami et al.'s academic burnout (2013). Independent t-test was used to analyze data in SPSS-26 software.
Results: The findings of the research indicated that academic vitality was higher in students with face-to-face education; Also, the averages showed that academic self-handicapping was higher in students with virtual education, and in all components of academic burnout (emotional fatigue, doubt and pessimism, and inefficiency), its amount was higher in students with virtual education compared to face-to-face education (001/0>p).
Conclusions: According to the findings of the research, despite the inevitable psychological benefits of virtual education, conducting extensive and deeper research in the field of comparing virtual and face-to-face education seems necessary.
کلیدواژه‌ها [English]
- Academic vitality
- academic self-handicapping
- academic burnout
- virtual education
- face-to-face education
- elementary
)