نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

• مسعود راستین ¹
• حسین افخمی ²
• رضا صابری ²

¹ دکتری علوم ارتباطات، دانشکده علوم ارتباطات، دانشگاه علامه طباطبایی، تهران، ایران

² روابط عمومی، دانشکده علوم ارتباطات، دانشگاه علامه طباطبایی، ایران

چکیده

روابط عمومی به دلیل ابعاد علمی و عملی خود، نیازمند ارتقا و توسعه مداوم است که می‌تواند شایستگی‌های فارغ‌التحصیلان را بهبود بخشد. این پژوهش به بررسی چهار جنبه کلیدی آموزش روابط عمومی مهارت، دانش، کارآموزی و به‌روز رسانی در ایران پرداخته است. تحقیق با استفاده از پیمایش و پرسشنامه انجام شده و جامعه آماری شامل کارشناسان روابط عمومی در سازمان‌های دولتی و غیردولتی با بیش از 100 نفر کارمند در تهران، از جمله مدیران و کارشناسان فارغ‌التحصیل این رشته، بود. برای انتخاب نمونه‌ها، از روش نمونه‌گیری چندمرحله‌ای استفاده شده است. نتایج تحقیق نشان می‌دهد که کارآموزی با میانگین 3.76 به عنوان مهم‌ترین روش آموزشی شناخته شده است. پس از آن، آموزش دانش تخصصی با میانگین 3.71 و آموزش مهارت‌ها با میانگین 3.69 قرار دارند، در حالی که به‌روزرسانی دانش و مهارت‌ها با میانگین 3.43 در رتبه آخر است. این یافته‌ها تأکید می‌کند که ترکیب آموزش‌های عملی و نظری اهمیت زیادی دارد. روابط عمومی به عنوان یک حرفه پویا، نیازمند متخصصانی با دانش گسترده در زمینه‌های ارتباطات، مدیریت، فناوری و تفکر استراتژیک است. مدل‌های کارآموزی مبتنی بر صنعت، بیشترین تطابق را با نیازهای واقعی این حرفه دارند. همچنین، برای به‌روزرسانی، متخصصان باید از روش‌های متنوعی مانند رسانه‌های تخصصی، کلاس‌های آموزشی و همایش‌ها استفاده کنند تا با چالش‌های پیچیده و متغیر این حرفه مقابله کنند.

کلیدواژه‌ها

• آموزش
• روابط عمومی
• مهارت
• دانش

عنوان مقاله [English]

Analysis of the Components of Public Relations Education in Iran

نویسندگان [English]

• MASOUD RASTIN ¹
• Hossein Afkhami ²
• Reza Saberi ²

¹ PhD in Communication Sciences, Faculty of Communication Sciences, Allameh Tabatabaii University, Tehran, Iran

² Public Relations, Faculty of Communication Sciences, Allameh Tabatabai University, Iran

چکیده [English]

Public relations, due to its scientific and practical dimensions, requires continuous improvement and development, which can enhance the competencies of graduates. This research examines four key aspects of public relations education in Iran: skills, knowledge, internships, and updating. The study was conducted using surveys and questionnaires, with the statistical population including public relations experts in governmental and non-governmental organizations with over 100 employees in Tehran, including managers and professionals who graduated in this field. A multi-stage sampling method was used to select the participants.



The results of the research show that internships, with an average of 3.76, were identified as the most important educational method. Following that, the teaching of specialized knowledge had an average of 3.71, and skills training had an average of 3.69, while updating knowledge and skills ranked last with an average of 3.43. These findings emphasize the significance of combining practical and theoretical education. Public relations, as a dynamic profession, requires specialists with broad knowledge in communication, management, technology, and strategic thinking. Industry-based internship models align most closely with the actual needs of this profession. Additionally, for updating, professionals should use various methods, such as specialized media, training courses, and conferences, to address the complex and changing challenges of this field.

کلیدواژه‌ها [English]

• Education
• Public Relations
• Skills
• Knowledge