حامد عباسی؛ محمد رضا نیلی احمد آبادی؛ اسماعیل زارعی زوارکی
چکیده
پژوهش حاضر با هدف ارائه راهکار مناسب برای استفاده از فناوری واقعیت افزوده هولوپورت به منظور توسعه، تسهیل و عینیت یافتن فرآیند ارتباط در آموزش براساس نظریه ارتباطگرایی صورت گرفت. مسأله پژوهش نحوه کاربرد واقعیت افزوده در نظریه ارتباطگرایی بود که به روش مرور نظاممند و با استفاده از پروتکل پریزما انجام شد. محتوای مورد نیاز برای ...
بیشتر
پژوهش حاضر با هدف ارائه راهکار مناسب برای استفاده از فناوری واقعیت افزوده هولوپورت به منظور توسعه، تسهیل و عینیت یافتن فرآیند ارتباط در آموزش براساس نظریه ارتباطگرایی صورت گرفت. مسأله پژوهش نحوه کاربرد واقعیت افزوده در نظریه ارتباطگرایی بود که به روش مرور نظاممند و با استفاده از پروتکل پریزما انجام شد. محتوای مورد نیاز برای مرور نظاممند شامل مقالات و اسناد معتبر علمی بود که در نهایت از 37 مورد 24 مقاله انتخاب شد. معیارهای ورود مقاله ارتباط کامل عنوان مقاله با موضوع هولوپورت و ارتباطگرایی، جدید بودن مقاله، انجام پژوهش در بازه زمانی بین سالهای 2022-2005، اعتبار نشریه و روش صحیح پژوهش بود. کلمات کلیدی جهت جستجو در پایگاههای علمی شامل واقعیت افزوده هولوپورت، هولوپورت کردن و نظریه ارتباطگرایی بود. پایگاههای جستجو شامل SAGE Journals, ERIC, Elsevier, Web of Science, IEEE, Sciencer, Direct, Scopus, Google Scholar, ISD, Noormags , Civilica, Irandoc, Magiran بود. یافتهها نشان داد که در آموزش مبتنی بر نظریه ارتباطگرایی، بکارگیری واقعیت افزوده از طریق فناوری هولوپورت امکانپذیر شده و این امر موجب افزایش سطح تعامل، ایجاد آموزش موقعیت محور و حضور مجازی در زمان و مکان واقعی میگردد. در نتیجه با بکارگیری این تکنولوژی، افراد از نظر فیزیکی یکدیگر را در کنار هم حس میکنند و با ایجاد یک شبکه هولوپورتی چند نفره، تعامل چهره به چهره ایجاد مینمایند. با غلبه بر محدودیتهای این فناوری، آموزش مجازی حضوری شکل خواهد گرفت.
فاطمه جعفرخانی؛ زهرا جامه بزرگ
چکیده
به دلیل ضرورت توجه به مهارتهای زندگی روزانه در درمان افراد با اختلال طیف اوتیسم پژوهش حاضر باهدف بررسی تأثیر آموزش با فناوری واقعیت افزوده بر افزایش مهارت خودیاری دانش آموزان دارای اختلال طیف اوتیسم انجام گرفت .پژوهش شامل بر مطالعه آزمایشی تک موردی بود که در آن سه کودک پسر 7 تا 8 ساله مبتلا به اختلال اوتیسم شرکت داشتند. از طرح ...
بیشتر
به دلیل ضرورت توجه به مهارتهای زندگی روزانه در درمان افراد با اختلال طیف اوتیسم پژوهش حاضر باهدف بررسی تأثیر آموزش با فناوری واقعیت افزوده بر افزایش مهارت خودیاری دانش آموزان دارای اختلال طیف اوتیسم انجام گرفت .پژوهش شامل بر مطالعه آزمایشی تک موردی بود که در آن سه کودک پسر 7 تا 8 ساله مبتلا به اختلال اوتیسم شرکت داشتند. از طرح خطوط پایه برای هر آزمودنی استفاده شد و برای تجزیهوتحلیل دادهها تحلیل نموداری بکار گرفته شد. تجزیهوتحلیل دادهها نشان داد که روش آموزش با فناوری واقعیت افزوده برافزایش مهارت خودیاری آزمودنیها تأثیر دارد و هر سه دانشآموز توانستند مهارت مسواک زدن را بهطور مستقل یاد گرفته و پس از سه هفته این یادگیری پایدار بود. بنابراین میتوان نتیجه گرفت که واقعیت افزوده بهعنوان ابزاری نوین با ترکیب تصاویر و فیلم تعاملی در محیط واقعی آزمودنی باعث ایجاد و حفظ تمرکز در مقایسه با مدلسازی ویدئویی یا تصویری شده و میتوان از آن در یادگیری بهتر تکالیف زنجیرهای برای دانش آموزان اوتیسم استفاده کرد.